Koha e parashikuar e leximit: 5 minuta
18 qershor 2025
Benjamin Netanyahu e ka përsëri në kontroll të plotë politikën izraelite.
Kryeministri me mandatin më të gjatë në vend e ka nxjerrë veten nga humnera me atë që duket të jetë një hapje jashtëzakonisht e suksesshme drejt një fushate ushtarake kundër Iranit.
«Bibi pati momentin e tij të Churchillit», tha një zyrtar izraelit nga koalicioni, duke përdorur nofkën e kryeministrit.
Një ditë para nisjes së asaj që Izraeli e quajti Operacioni “Luani në Ngritje”, qeveria e Netanyahut ishte përballur me një votëbesim nga opozita.
Dy nga partitë ultra-ortodokse kërcënuan të votonin kundër qeverisë, në atë që do të kishte ushtruar presion të madh mbi Netanyahun. Por ai i mbijetoi votimit – me një diferencë të konsiderueshme.
Njëzet e katër orë më vonë, Izraeli filloi të sulmonte Iranin. Në një çast, problemet politike të Netanyahut u zhdukën. Nuk kishte më parti ultraortodokse që ankoheshin për rekrutimin ushtarak apo parti të ekstremit të djathtë që bërtisnin për lutjet në kompleksin al-Aksa.
«Kartat janë në duart e tij. Nëse nuk ishin një javë më parë, janë tani», tha zyrtari.
Protestat javore politike – fillimisht për reformën gjyqësore, pastaj për luftën në Gaza – që e kanë ndjekur Netanyahun për pjesën më të madhe të mandatit të tij aktual u zhdukën shpejt, me urdhra nga Komanda e Brendshme e Izraelit që ndalojnë tubimet e mëdha të njerëzve. Dëshmia e Netanyahut në gjyqin e tij me akuzat për korrupsion është pezulluar dhe jashtë titujve kryesorë të gazetave. Historitë e pengjeve që mbahen ende në Gaza për më shumë se 600 ditë lufte nuk janë më lajme në faqet e para.
Netanyahu është shumë i vetëdijshëm për pasojat politike të një operacioni kaq të suksesshëm ushtarak, sipas një burimi izraelit në orbitën e kryeministrit, megjithëse burimi këmbëngul se kjo nuk është fokusi i tij tani për tani.
«Nëse po bëjmë diçka të mirë për Izraelin, është mirë edhe për ne», tha burimi. «Është mirë për ju në aspektin elektoral, është mirë për ju me votuesit… Ai do ta korrë këtë në të ardhmen».
Burimi vuri në dukje gjithashtu ndryshimin e plotë të opozitës politike nga sulmi ndaj Netanyahut në mbështetjen e tij.
«Këtë herë, kemi unitet pothuajse në të gjithë Knessetin, përveç partive arabe, dhe kemi unitet brenda popullit», tha burimi.
Irani ka qenë në qendër të identitetit të Netanyahut për pothuajse të gjithë karrierën e tij politike. Koha e tij si udhëheqësi më jetëgjatë i Izraelit është plot me paralajmërime rreth Iranit. Disa kanë qenë pothuajse karikaturë, si kur ai ngriti një vizatim të një bombe për të paralajmëruar për programin bërthamor në përparim të Teheranit në Asamblenë e Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara në vitin 2012. Që atëherë ai është rikthyer në të njëjtin podium – dhe shumë të tjerë – për t’i dhënë leksione botës vazhdimisht rreth qëllimit të Ajatollahëve.
Frika ekzistenciale e Izraelit nuk ishte vetëm një nga kundërshtarët e tij. Ishte e të gjithëve së bashku: një sulm dërrmues nga Hamasi, Hezbollahu, Irani dhe përfaqësuesit shiitë në Siri dhe Irak. Ky ishte skenari i tmerrshëm i Izraelit që Hamasi u përpoq ta nxiste me sulmin e tij ndaj Izraelit më 7 tetor 2023.
Shpejt u bë e qartë se secila njësi kishte interesat e veta.
Hezbollahu filloi të niste sulme kundër Izraelit më 8 tetor, por këto sulme ishin larg breshërisë masive që shqetësonin udhëheqjen ushtarake. Irani nisi dy sulme hakmarrëse kundër Izraelit vitin e kaluar, në prill dhe tetor. Huthitët filluan të qëllonin me dronë dhe raketa balistike drejt Izraelit nga Jemeni, por kurrë më shumë se një ose dy në të njëjtën kohë.
Pas 20 muajsh lufte, Izraeli ka arritur të neutralizojë shumicën e kundërshtarëve të tij rajonalë. Hamasi është dobësuar ndjeshëm, Hezbollahu ka pësuar humbje të mëdha, ndërsa Huthitët nuk paraqesin një kërcënim të madh për shkak të arsenalit të kufizuar.
Sipas ish-ambasadorit amerikan në Izrael, Dan Shapiro, kjo e ka lejuar Izraelin të përqendrohet më qetësisht te Irani, pa rrezikuar një reagim të fuqishëm nga frontet e tjera. Nga ana politike, kjo përbën një mundësi për kryeministrin Benjamin Netanyahu.
“Me pak për të humbur politikisht në këtë fazë të karrierës, Netanyahu mund të ndjekë më lehtë objektiva strategjikë që më parë do t’i kishte shmangur”, tha Shapiro për CNN.
Megjithatë, sipas Yohanan Plesner nga Instituti Izraelit i Demokracisë, nuk është e sigurt nëse një përshkallëzim kundër Iranit do ta ndihmojë Netanyahun të rikuperojë mbështetjen popullore, pasi sondazhet për të mbeten të ulëta.
