Në vendin e ri të UNESCO-s në Shqipëri, shqetësimet mjedisore janë të shumta

Koha e parashikuar e leximit: 3 minuta

15 tetor 2025

Një erë e fortë hedh copa plastike nga një vendgrumbullim i hapur mbeturinash në lumin Vjosë në Shqipëri. Disa qindra metra më sipër rrjedhës, një tub i madh shkarkon ujërat e zeza në ujin që rrjedh me shpejtësi. Diku tjetër, gërmuesit heqin zhavorr nga shtrati i lumit për të bërë beton, i cili ekspertët thonë se ndryshon rrjedhën e lumit dhe destabilizon brigjet e tij.

Muajin e kaluar, UNESCO e etiketoi luginën e Vjosës në Shqipëri si një nga 26 Rezervat e Biosferës të sapocaktuara, pjesë e një iniciative për të “mbrojtur disa nga ekosistemet më të pasura dhe më të brishta të planetit”, tha ajo në një deklaratë.

Në shumë vende, lugina, e cila ndjek rrjedhën e lumit nga Greqia veriore deri në bregdetin Adriatik të Shqipërisë, duket se përmbush kriteret e një zone të pasur nga ana mjedisore. Është shtëpia e vidrave, shkabave egjiptiane të kërcënuara dhe specieve të rralla bimore.

Lumi, një nga rrugët e fundit ujore të pandërprera në Evropë, gjarpëron përmes grykave të rrethuara me pemë dhe luginave të harlisura e të zbrazëta. Në vitin 2023, qeveria e shpalli atë park kombëtar.

Ky përcaktim është një ndihmë e madhe për Shqipërinë, një vend me 2.4 milionë banorë që ka parë turizmin në vijën bregdetare dhe malet e tij të rritet ndjeshëm vitet e fundit dhe që po kërkon të anëtarësohet në Bashkimin Evropian deri në fund të dekadës.

Por poshtë peizazhit gjithëpërfshirës, ​​ambientalistët janë të shqetësuar për të ardhmen.

«Dokumentet ndërkombëtare të njohjes si UNESCO nuk i zgjidhin problemet», tha Besjana Guri nga organizata joqeveritare mjedisore Lumi [River] gjatë njërës prej vizitave të saj në luginë javën e kaluar.

UNESCO nuk iu përgjigj kërkesave të Reuters për koment. Në raportet e mëparshme, ajo tha se do të ndiqte kritere rigoroze përpara se t’i jepte statusin e rezervës së biosferës Vjosës.

Ministri i Mjedisit i Shqipërisë, Sofjan Jaupaj, i cili mban një kopje të kornizuar të përcaktimit të UNESCO-s në zyrën e tij, pranoi problemet gjatë një interviste me Reuters. Ai tha se ministria e tij planifikon të shpenzojë më shumë se 150 milionë euro për të trajtuar ujërat e zeza dhe për të mbyllur të gjitha deponitë.

Për shumë njerëz, dëmi është bërë tashmë. Puset e naftës dhe gropat e bitumit janë të vendosura përgjatë lumit, duke rrezikuar më tej ndotjen, thonë ata.

Agron Zia, 55 vjeç, nxori dele dhe dhi për të kullotur në bregun e lumit javën e kaluar. Ai bëri shenjë nga deponia ku plastika ngrihet nga era dhe kapet nga degët e pemëve aty pranë.

«Kur ​​isha i vogël, notonim këtu gjithë verën. Më dhemb kur fëmijët nuk mund të shkojnë për shkak të ujërave të zeza dhe mbeturinave», tha ai. [Reuters]

Scroll to Top