Koha e parashikuar e leximit: 2 minuta
22 shtator 2025
Me rastin e 27-vjetorit të vrasjes së kolonel Ahmet Krasniqit, një ngjarje që ka lënë gjurmë të thella në historinë e Kosovës, shkrimtari dhe historiani Jusuf Buxhovi ka bërë një analizë të thellë mbi këtë akt tragjik.
Ai e cilëson vrasjen si një pjesë të një komploti të mirorganizuar që synonte të dëmtonte rezistencën institucionale të Kosovës.
Buxhovi thekson se vrasja e kolonelit Krasniqi më 21 shtator 1998 në Tiranë nuk ishte një incident i rastësishëm, por një element i një skeme më të gjerë për të ndarë rezistencën institucionale nga atë të armatosur.
Kjo ndodhi në një kohë kritike, kur Qeveria e Kosovës në ekzil po përpiqej të konsolidonte autoritetin e saj.
“Vrasja e kolonel Ahmet Krasniqit në Tiranë ishte pjesë e skenarëve të huaja, që synonin të ndalonin lidhjen mes lëvizjes institucionale dhe rezistencës së armatosur,” shkruan Buxhovi, duke e theksuar rëndësinë e kësaj ngjarjeje në kontekstin historik të Kosovës.
Ai rikujton se që nga fundi i vitit 1992, Qeveria e Kosovës kishte integruar në përbërjen e saj Ministrinë e Mbrojtjes dhe të Rendit, të cilat, për shkak të presioneve ndërkombëtare, u detyruan të pezullojnë veprimtarinë e tyre. Kjo situatë e vështirësoi ndjeshëm punën e institucioneve të Kosovës.
“Nga ana amerikane, presidentit Rugova iu kërkua që të vazhdojë rezistenca institucionale me shtetin paralel si politikë pa luftë, ndërsa rezistenca e armatosur të aktivizohej në momentin e duhur – e përcaktuar nga amerikanët dhe aleatët,” shpjegon Buxhovi, duke ilustruar presionin e jashtëm mbi vendimet e brendshme.
Në këtë kontekst, emërimi i kolonel Ahmet Krasniqit në krye të FARK-ut nga Qeveria Bukoshi në mars të vitit 1998, si dhe marrëveshja me përfaqësuesin e UÇK-së, Adem Demaçi, për bashkërendimin e rezistencës së armatosur, u bë një pikë kyçe që mobilizoi kundërshtarët e kësaj qasjeje.
