Kryetarja e Kuvendit Elisa Spiropali zhvilloi një takim sot me organizatat e shoqërisë civile.
Gjatë fjalës së saj, ajo u shpreh se ajo çfarë është e ndryshme dhe që e bën të ndryshëm këtë aktivitet në Shqipëri apo dhe vende të tjera të gadishullit është rezultati që afron angazhimi i shoqërisë civile.
“Le të jemi të vërtetë dhe të drejtpërdrejtë. Pse ndjehet pak ky efekt në Shqipëri dhe pse çdo gjë mund të bëhet me elegancë manuali? Modestisht, si një ish-aktiviste e shoqërisë civile mund të them, ndoshta e kam edhe gabim, por aktivizimi në shoqërnë civile nuk është profesion. Ai është pasion. Nuk është një punë për gra nazike dhe burra të përkorë, por është një sfidë për njerëz pasionantë që nuk presin të fitojnë, por janë gati të sakrifikojnë. Për bindje dhe për ide. Për të ndryshuar dhe për t’u bërë pjesë e progresit jo thjesht duke përdorur inteligjencën artificiale, fjala vjen, për të shkruar raportin e të nesërmes, copy paste nga raporti i të shkuarës.
Duke njohur shumicën tuaj edhe personalisht, di që në shoqërinë civile janë të përfshira disa nga mendjet më të mira të Tiranës. Më besoni, e quaj mëkat që ky potencial i madh njerëzor asnjëherë deri më sot nuk është shfrytëzuar dhe nuk është vënë në funksion të shoqërisë ashtu si dhe sa duhet. Por së paku në marëdhënien dy palëshe mes shoqërisë civile dhe institucioneve shtetërore gjërat kanë rrjedhur me sikur: bëjmë sikur të gjithë jemi të kënaqur me frute artificiale. Sepse së paku, frutat artificiale nuk kanë datë skadence dhe mund të serviren stinë mbas stinë në tryezë edhe kur ndryshon ngjyra e mbulesës së tryezës.
Jam e bindur se receptorët e secilit nga ne mund të ndjejnë në ajër që vendin tonë po ndodh diçka e pazakontë. E ndryshme nga e shkuara dhe që është e lidhur, përtej asaj që mund të quhet kronikë e ditës, me funksionimin e balancës dhe kontrollit mes tre pushteteve. Të pamësuar me një gjë të tillë, të ngatërruar ndoshta dhe nga titujt e ditës, pikërisht ky është thelbi i të sotmes dhe projeksioni i asaj që do të ndodhë në të nesërmen, ku ndryshimi epokal kuptohet me vështirësi. Ky gurthemel i shtetndërtimit reflekton pikërisht këtë realitet të ri. Dhe duke pasur këtë parasysh, mendoj, që edhe roli i Kuvendit në raport me shoqërinë civile dhe e anasjellta duhet ridimensionuar. Sesi duhet bërë, duhet ta formatojmë bashkarisht, por padyshim, së pari, duke hequr dorë nga formalizmi. Duke ju shmangur përgjumjes së Kolës që shkon në punë sa me u gjet në punë!
Uroj shumë të mos tingëllojë e ashpër kjo që ju them. Shumë më shumë se e tillë është një vetreflektim dhe një lutje e ftesë për bashkudhëtim në sfidat e përbashkëta që ka shoqëria jonë, që nuk kanë të bëjnë me ngjyra partiake, por me nevoja strategjike të gjithë Shqipërisë, faktorit shqiptar dhe më gjerë.
Dje Ambasadori Gonzato na dorëzoi raportin e Progresit për Shqipërinë për vitin 2024, i cili pas momentit historik të 15 tetorit, mbajtjes së Konferencës së Dytë Ndërqeveritare Shqipëri-BE dhe celjes së grup/kaputilluit Themeloret, ishte një tjetër lajm i mirë për shqiptarët.
Rezultatet dhe arritjet, të cilat na bëjnë krenarë, por edhe vërejtjet, kritikat, rekomandimet, të cilat duhet të na bëjnë më të përgjegjshëm, më llogaridhënës para qytetarëve, janë një trase për rrugën e të nesërmes. Do të doja shumë që ky takim me ju të shërbejë edhe në këtë drejtim. Për të ndarë ide e mendime sesi ky proces mund të jetë më i shpejtë, më gjithëpërfshirës dhe më i ekuilibruar.
Unë ju kam ftuar në këtë dialog, të dashur miq, për të ndarë me ju sfidat e Kuvendit jo vetëm për procesin e anëtarësimit në BE, por edhe për përgjegjësitë tona për ligjëbërjen dhe kontrollin parlamentar.
