Koha e parashikuar e leximit: 3 minuta
21 qershor 2025
Jemi në vitin 1938 dhe Irani është Gjermania… Populli hebre nuk do të lejojë një Holokaust të dytë.” Kryeministri i Izraelit, Benjamin Netanyahu, ka përsëritur slogane të tilla për dekada me radhë, duke kërkuar veprim kundër kërcënimit më të madh për shtetin hebre – një Iran me armë bërthamore. Ai ia ka përcjellë këtë mesazh presidentëve të njëpasnjëshëm amerikanë. Madje në OKB ka shfaqur një karikaturë bombe. Në shumë ceremoni përkujtimore të Holokaustit, ai e ka krahasuar ambicien bërthamore të Iranit me “zgjidhjen përfundimtare” të ditëve tona
Netanyahu ka folur pa pushim për kërcënimin iranian, por dëgjuesit e tij nuk janë bindur. E kanë konsideruar si alarmist, që çdo vit parashikonte një kërcënim që nuk realizohej – Irani ende nuk ka ndërtuar armë bërthamore. Kritikët e tij në vend e tallnin si një frikacak që nuk do guxonte kurrë të sulmonte objektet bërthamore të Iranit, ndryshe nga paraardhësit e tij që kishin urdhëruar bombardimin e reaktorëve në Irak dhe Siri.
Gjithçka ndryshoi të premten, më 13 qershor.
Rreth orës 3 të mëngjesit, izraelitët u zgjuan nga një alarm urgjent nga Komanda e Mbrojtjes Civile, që urdhëronte të qëndronin pranë dhomave të sigurta apo strehave antiajrore. Më pas erdhi një njoftim zyrtar: Izraeli kishte sulmuar objektet bërthamore dhe mbrojtjen ajrore të Iranit, si dhe kishte vrarë pjesën më të lartë të komandës ushtarake dhe shkencëtarët bërthamorë iranianë. Kur erdhi nata, një breshëri raketash iraniane goditi Tel Avivin dhe rrethinat e tij. Që atëherë, shkëmbimet e bombave, dronëve dhe raketave kanë vazhduar, duke shkaktuar mbi 260 viktima civile në Iran.
Për Netanyahun dhe ndjekësit e tij, data 13 qershor është momenti i shfajësimit të madh. Një mundësi për të rishkruar trashëgiminë e tij, të dëmtuar rëndë nga dështimi për të parandaluar tragjedinë e 7 tetorit 2023, kur Hamasi sulmoi Izraelin, vrau rreth 1,200 persona dhe mori 250 pengje në Gaza, duke ndezur një luftë shkatërrimtare që vazhdon ende. Kryeministri injoroi paralajmërimet për luftë të afërt, ndërsa promovonte politika autokratike, më pas fajësoi shërbimet e sigurisë dhe përhapi teori konspirative që vetëm mbështetësit më fanatikë i besonin
