Manganin, kur gjendet në sasi të tepërta, mund të ketë këto efekte negative në organizmin e njeriut.
Sipas OBSH-së vlerat e shtuara të këtij metali, më shumë se një gram në më shumë se dhjetë ditë shkakton dëme serioze në shëndetin e njeriut. Mangani në vlera të tepërta mund të nxis shenjat e para të Parkinsonit, dridhje të duarve, dëmtim isistemit muskulor dhe efekte të sistemi nervor qendror, në inteligjencë, kujtesë në aftësi të mësimit, tek moshat e rritura ndikon në koncentrim.
Burbuqe Nushi nga IKSHPK-ja, ka thënë se vlerat e lejuara juridike të manganit janë 005 miligram për litër.
Ajo shtoi se kjo vlerë është e cekur edhe në Udhëzimin Administrativ, i cili është bërë sipas direktivave evropiane të ujit.
““Kur përgatit ushqim nuk shkon më shumë se gjysmë litre ujë apo eventualisht një litër ujë, mirëpo uji nuk guxon të vlohet se qytetarët e tonë janë mësuar që uji kur ka telashe, diçka të vlohet paraprakisht mu ftoh e pastaj mu pi. Në këtë rast me mangan nuk guxon kurrsesi të vlohet e të pihet” – tha Nushi.”
Gjetjet kanë treguar disa nga pasojat kryesore:
- Efektet neurologjike: Ekspozimi i gjatë ndaj manganit, veçanërisht në nivel të lartë, mund të dëmtojë sistemin nervor dhe të çojë në një sëmundje të quajtur manganizëm. Kjo gjendje shkakton simptoma të ngjashme me sëmundjen e Parkinsonit, si dridhje, ngurtësi muskulore dhe vështirësi në lëvizje.
- Çrregullimet e frymëmarrjes: Inhalimi i pluhurit të manganit mund të dëmtojë mushkëritë, duke shkaktuar bronkit, astmë, dhe probleme të tjera respiratore, sidomos tek ata që punojnë në ambiente industriale ku metali është i pranishëm.
- Çrregullimet kardiovaskulare: Nivelet e larta të manganit në gjak janë të lidhura me rritjen e presionit të gjakut dhe mund të kontribuojnë në sëmundje kardiovaskulare.
- Efektet në zhvillimin e fëmijëve: Manganin në nivele të larta është i lidhur me rënien e aftësive kognitive dhe vonesat në zhvillimin e fëmijëve, veçanërisht kur ekspozimi ndodh në moshë të vogël.
- Dëmtimi i mëlçisë dhe veshkave: Ekspozimi afatgjatë mund të ndikojë edhe në funksionin e organeve të tilla si mëlçia dhe veshkat, duke shkaktuar dëmtim qelizor dhe inflamacion.
Këto pasoja nënkuptojnë që punonjësit dhe njerëzit që janë të ekspozuar ndaj manganit duhet të marrin masa mbrojtëse dhe të ndjekin protokolle të përshtatshme për të zvogëluar rreziqet e këtij elementi.
